Pusty grób stał się dla Apostołów pierwszym dowodem na zmartwychwstanie Pana. Słowa Anioła o tym zaświadczają: Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał (Łk 24, 5-6). O tym zaświadczył w swojej 

Zmartwychwstanie Chrystusa. Obraz Simona Dewey'a

katechezie także św. Piotr, który ujrzał pusty grób, a później spotkał Jezusa Zmartwychwstałego: Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków (Dz 10, 40-41). Także św. Paweł, który doświadczył obecności Zmartwychwstałego Chrystusa zachęca nas do wiary: Jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara (1 Kor 15, 14).

 

Apostołowie z wielkim entuzjazmem wyruszyli głosić aż po krańce ziemi Dobrą Nowinę o Zmartwychwstałym Chrystusie. Wzorem Apostołów prawdę o zmartwychwstaniu Pana przyniósł na nasze ziemie 1000 lat temu św. Brunon Bonifacy z Kwerfurtu. W imię tej prawdy poniósł też śmierć męczeńską. Nam zaś pozostawił depozyt wiary oraz obowiązek głoszenia jej w naszym środowisku życia.

 

Liturgia Wielkanocy prowadzi nas do pustego grobu, aby tam wyznać wiarę w Zmartwychwstałego Chrystusa słowami św. Pawła z Listu do Tesaloniczan: Wierzymy, że Jezus istotnie umarł i zmartwychwstał (1 Tes 4,14).

 

Życzę Wam, Kochani Diecezjanie, żywej wiary w Zmartwychwstanie Pańskie. Niech ona doprowadzi Was do wielkanocnej przemiany i pomoże odrzucić lęk i strach, ciemność i rozpacz oraz pomoże stawać się ludźmi prawdziwie wielkanocnymi, którzy wpatrują się mocno w Chrystusa Zwycięzcę.

 

Z pustego grobu płynie dla nas ludzi wierzących nadzieja, że i my zmartwychwstaniemy. Miejcie w sercach jak najwięcej tej wielkanocnej nadziei. Jak uczy nas Benedykt XVI: Kto ma nadzieję, żyje inaczej; zostało mu dane nowe życie (Spe salvi 2). Tej nadziei, która płynie ze spotkania ze Zmartwychwstałym Panem; która daje nowe życie oraz zwycięskiej radości życzę Wam wszystkim.

 

Niech ta radość Wielkanocy trwa w waszych rodzinach i w sercu każdego człowieka oraz tych, którzy nie mogą brać udziału w Eucharystii Zmartwychwstania Pańskiego, w procesjach rezurekcyjnych, albo też nie chcą, bo zapomnieli o potędze wielkanocnej wiary. Tak jak uczniowie dzięki porankowi wielkanocnemu stali się „Ewangelią życia”, tak również i my śpiewając Wesoły nam dzień dziś nastał uczyńmy wszystko, byśmy się stali świadkami Zmartwychwstałego Pana w dzisiejszym świecie.